Yalnızlık ve bişeyler bişeyler..

 Evet benim kimse tarafından keşfedilmemiş elektronik günlüğüm selam :)

Aslında biraz okul arkadaşlıkları ile ilgili dert yakınmak istiyorum şu an. Fark ettim ki bu okul arkadaşlığı dediğimiz mevzu var ya hani işte lise arkadaşımla hala buluşuyoruz falan diyen kesim. Ya ben bu işe nedense inanamıyorum tabiki istisnalar olabilir ama küçük deneyimlerimden çıkarımım bu. Daha 10 dk önce yaptığım bir mallık bizlerle bugün. Sınıfta herkes whatssapptan sohbet ederken bende dedim ki biraz katılayım tabi yüz yüze olmadan daha çok wpden sohbetim vardı çünkü kim olduğum yüz yüzeyken nasıl biri olduğum belirsizdi.Bende yazıyordum tabi ama okula gidip gerçek halin ortaya çıkınca bu pekte mümkün olmuyor galiba. Az önce işte dedim ki hani ben biraz not atiyim de belki dikkat çeker diye hatta önden atamamı ister misiniz yazım kötü falan dedim ama at diyen kişiler olunca bende belli bir kısmını paylaştım ama keşke hiç paylaşmasaydım diyorum.Bir Allah'ın kulu da çıkıp bi Allah Razı Olsun efenime söyliyim teşekkürler sağol falan diyen çıkmadı cidden hepsi samimilikten kırılırken içlerinde bir fesat yattığına o kadar eminim ki.. Neyse işte sınıftan bir çıktı işte okuyamadım burada ne diyo aq dedi saol karşim ya hani ben teşekkür beklerken küfür baya iyi geldi kfkdkfk.Bide türkçe meali yok mu diyor artık yazıdan mıdır yoksa edebiyat olduğu için kelimelerin adlarından mıdır bilemedim pekte sorgulamak gelmedi içimden.Aslında ben genellikle diyorum insanlara artık kendimi sevdirmek için uğraşmayacağım ama görünen o ki ben hala biraz ilgi arsızıyım :D Ya da kafama göre birini bulamadım ve yalnızlık duygusunu daha önce tattığım için hala yalnız kalmaktan dışlanmaktan korkuyorumdur bilemiyorum.Kimilerinin tanıdığı var önceden o şekil anlaşıyor işte belirli dedikoduları var kimileri sohbeti bol kazandan olduğu için iyi çevresi var ama ben maalesef lafa çok hızlı girebiliyorumdur belki ama devamında zorlanıyorum yani sohbet konusu gelmiyor aklıma o yüzden sessiz biri gibi gözüküyorum.Bazen zamana bırakmak gerekirmiş bende onu denemeye çalışacağım zamanın iyi şeyler getirebileceğine inanmak güvenmek istiyorum.Belki birgün buraya yakın arkadaşlarım ile ilgili bir yazı yazarım ya da yalnızlıktan yakınırım (hala). Hep kolay arkadaş olabilen şeytan tüylü tiplere özenmişimdir.

7.sınıfta öyle bir arkadaşım vardı isim kullanmadan söylemem gerekirse eğer ona bi isim bulalım ee mürekkep çok uygun bence kalem manyağı biri için.İşte aslında mürekkep ilk benim yanıma geldi o konuştu sonra biz baya iyi knk olduk ama bu kızın yüzü güler mi ? Kız hırsız çıktı.. Bir gün şakasına kalemimi aldı sonra geri yerine koy dediğim zaman da koydum ben dedi ve yerlerde falan yoktu düşseydi eğer ve nar çiçeği neon renkliydi görmemem imkansız koluna sakladı zaar neyse bende tabi sonraki gün okula baktım hizmetli belki bulup koymuştur bir yere diye ama yoktu. Şu an ki aklım olsaydı o kolunu açmak zorunda kalırdı ama salaklığım işte. Ve ben ona 8 lira vermiştim yaw :p Hatta 8.sınıfta diğer kızlarla sohbet ederken fark ettik ki kalem hırsızlığı olaylarında hep bi mürekkep ile alakalı detaylar çıkıyor o zaman daha da aydınlanmıştım işe ama iş işten geçmişti tabi kız başka şehire taşınmıştı.. Böyle bir anım geldi aklıma söylemek istedim. Sözün özü kendiniz olmaktan kimse için ödün vermeyin seven sizi sizliğiniz ile sevsin. Tabi bide eğer haklı olduğunuzu düşünüyorsanız sonuna kadar diretin kimseden ama kimseden korkmayın çekinmeyin ki bu en yakın arkadaşınız olsa bile..